Hi,

Vandaag is het alweer ongeveer drie weken geleden dat ik mijn laatste blog had geschreven. De laatste keer had ik geschreven dat we net de ‘niet zo leuke’ koffiecursus hadden voltooid en dat we daarna de RSA cursus nog moesten doen van 6 en een half uur. RSA heb je nodig om alcohol te mogen schenken als je in een bar gaat werken. Gelijk aan het begin van de cursus vroegen we ons af wat we hier eigenlijk deden en waarom we hiervoor zoveel geld aan uit hadden gegeven. Ten eerste was onze leraar echt psychisch niet goed naar ons idee. Hij begon gelijk te schreeuwen dat als mensen hem niet konden verstaan moesten opdonderen. Daarna zei hij dat je moest praten en moest communiceren met hem anders zou hij je de cursus ook niet laten slagen. En als laatst vertelde hij dat die RSA alleen in NSW geldig was dus hadden wij er zoiezo al helemaal niks aan. Blijkbaar kun je de RSA ook gewoon op de computer halen. Na 10 minuten daar gezeten te hebben wouden we gewoon echt heel graag gaan. Die man was gewoon echt eng. Hij ging vragen stellen en als je het antwoord niet wist ging hij van vrolijk gelijk door het lint en begon hij met dingen te gooien. Natuurlijk durfde wij niet zomaar op te staan en te vertrekken dus zijn wij toch gebleven. Het Japanse meisje naast mij heeft letterlijk alle antwoorden van mij overgeschreven omdat ze geen Engels kon. Die leraar zat echt de gehele 6 uur alleen maar te dreigen dat hij iedereen ging laten zakken, dus dat was erg gezellig. Gelukkig zijn wij wel geslaagd ookal hebben we er nu niks aan aangezien we nu in QLD zitten. De volgende dag hadden we in Sydney gewandeld en toen hadden we echt iets heel vreemds. We liepen vanaf het Opera House in 1 lange rechte weg terug naar ons hostel. We zijn nergens een winkel ingegaan, maar na ongeveer 45 minuten lopen toen we eindelijk dachten dat we er waren, kwamen we er opeens achter dat we weer bij het Opera House waren! Echt tot op de dag van vandaag weten we niet hoe dit mogelijk was. Tijdens die wandeling had ik trouwens echt weer zo’n ‘Lisanne’ moment. Ik had tijdens die wandeling echt super veel pijn in mijn voeten dus op een gegeven moment deed ik even mijn schoenen uit zegt Max opeens ‘ Geen wonder dat jij pijn in je voeten hebt, je hebt geen eens een zool in je schoenen’! Blijkt dus dat ik al weken zonder zool in mijn schoenen loop. Toen dus maar even nieuwe Nikies gekocht. Maargoedtoen we dus weer bij het Opera House aankwamen hadden we besloten dat we de bus terug gingen nemen. Toen de bus aankwam renden wij naar de ingang, maar toen kwamen we erachter dat er een hele lange rij stond dus toen hadden we weer achteraan aangesloten. We hadden nog net een zitplaats bemachtigd komt er opeens een vet boze man op ons af die schreeuwde: Als ik jullie volgende keer nog 1 keer zie voordringen dan pak ik jullie! Waarop die jongen naast ons zei dat we gewoon weer achteraan de rij waren gestaan. Dus die man zegt ‘no you didn’t’ en ik zei ‘yes we did’ En zo gingen we wel 5 minuten achter elkaar door tot hij het won en ik maar gewoon mijn mond hield. Vervolgens ging die vent ons dus de hele busreis heel boos aankijken omdat hij geen zitplaats had, maar op een gegeven moment toen hij wel kon zitten ging hij elke keer van zitplaats veranderen en kwam hij steeds dichter bij ons zitten. Na 20 minuten was bijna iedereen weg uit de bus en hij zat er nog, dus wij dachten echt dat hij straks met ons mee de bus uitging terwijl wij echt op een heel eenzaam stuk eruit moesten. Gelukkig deed hij dat niet! Die vrijdag gingen we onze auto ophalen. Het was aan het begin best wel wennen om rechts te zitten en links te rijden. De wegen zijn hier ook super smal en de mensen heel ongeduldig. Ook als ik de richtingaanwijzer aan wou doen ging de ruitensproeier af haha. We gingen die dag richting de Blue Mountains rijden. De eerste paar nachten hadden we op een camping geslapen tussen Sydney en de Blue Mountains in omdat we nog een dagje naar Sydney wilden om in de hoge toren te gaan. Die nacht waaide we bijna weg, er was opeens storm en de tent stond niet goed vast dus wij werden midden in de nacht wakker en toen moesten we die tent goed vast zetten zonder hamer.Na een paar dagen gingen we opzoek naar een gratis, avontuurlijke camping in de Blue Mountains en die hadden we gevonden! Het was een route alleen voor 4wd en de route naar de camping toe was al super leuk en avontuurlijk. Onderweg heel veel wilde Kangaroes gezien! Hele groepen van wel 30 tot 40 bijelkaar hoppen over de weide. Onze camping lag op een priveterrein in de bergen en toen we daar aankwamen was er niemand, behalve heel veel kangaroes! Na een prachtige zonsondergang werd het donker en toen vond ik het wel spannend worden want het was echt pikkedonker en er waren verder geen mensen. S’avonds moest ik nog best een stukje naar de wc lopen in het pikkedonker en er stonden overal kangaroes. Die nacht kon ik echt niet slapen. Ik hoorde echt van alles en vooral de hele tijd iets eten echt een centimeter van mijn hoofd. Ik moest echt super nodig plassen, maar ik durfde de tent niet uit. Na een paar uur was dat geluid eindelijk gestopt dus ik dacht ik ga snel plassen naast de tent. Hoor ik opeens iets keihard krijsen een meter bij me vandaan. Max schreeuwde gelijk dat ik terug moest komen, maar dat kon niet want ik was net aan het plassen. (Achteraf had ik het geluid opgezocht en het was dus een wombat die zich bedreigd voelde). De volgende dag zouden we een prachtige wandeling gaan maken door de Blue Mountains, maar die wandeling die wij wilde doen was gesloten door vallende rotsen dus toen gingen we een andere wandeling doen, maar die ging ook mooi niet door want ik had opeens hele vermoeide benen en ik kon er ook niet meer op staan, ze waren alleen maar aan het trillen. Waarschijnlijk nog de nasleep van dat ik zo ziek was. Daarna zijn we nog even naar de Three Sisters geweest, dat zijn drie bergen naast elkaar. Wij kwamen er trouwens pas na 10 minuten achter dat we de hele tijd naar de verkeerde bergen aan het kijken waren. Ondertussen waren we trouwens steeds opzoek naar farmwork,wat echt heel moeilijk te vinden is rond Sydney dus op een gegeven moment hadden we eindelijk iets gevonden in Coffs Harbour. Blueberry picking. Ik had met die man gebeld en hij zei dat we 3 tot 4,50 dollar per kilo zouden verdienen en dat je gemiddeld 28 dollar per uur verdiend. Eigenlijk wordt het sterk afgeraden om een baan te nemen die per kilo verdiend, omdat je dan meestal zwaar onderbetaald wordt, maar wij hadden even geen andere keus. Dus wij op naar Coffs Harbour rijden, want hij zei dat als we daar aankwamen dat we gelijk de volgende dag konden beginnen. Toen we daar aankwamen bleek dat de Office al dicht was en dat we maandag pas konden beginnen. Maandag werd dinsdag, omdat we nog even van onze vrijheid wilden genieten. Op de camping waar we die nachten hadden gespendeerd zat ik trouwens nog een halfuur vast met mijn haar in de rits van de tent. Dus dat was weer even een lachmomentje voor Max! Ook nog dat ik daarna de badkamer open deed met Max om te kijken hoe de douche eruit zag en we allebei tegen een naakte vrouw aan zaten te kijken?. Die dinsdag was onze eerste werkdag. We kwamen erachter dat je ongeveer maar anderhalve kilo per uur deed wat dus neerkwam op 6 dollar per uur dus eigenlijk hadden wij er gelijk geen motivatie meer voor, want we willen wel geld verdienen natuurlijk. Ik heb eigenlijk de hele dag alleen maar blueberries gegeten in plaats van geplukt. We moesten ook nog is soms een halfuur rijden tussen de farms door dus dan werden we ook niet doorbetaald. De volgende dag waren we er eigenlijk na nog twee uur plukken helemaal klaar mee en zijn we als een gek naar een farmjob gaan zoeken die wel per uur betaald. We vonden er 1 in Bundaberg in Queensland, tomaten inpakken voor 23 dollar per uur. Die gebeld en we mochten komen, maar we moesten er uiterlijk zondag zijn en het was donderdag en we hadden net een camping voor een week betaald. Toch het risico genomenen toen via Byron Bay, Brisbane in een paar dagen 8 uur omhoog gereden. Toen we daar aankwamen zei ik dat we er waren en zei die vrouw dat de manager eraan kwam, maar die twee meiden die bij het werkhostel stonden zeiden dat de managers pas rond 6/7 uur s’avonds kwamen dus we moesten nog de hele dag wachten. Bijna iedereen was daar trouwens Koreaans en ze spreken allemaal geen Engels dus dat was heel vervelend. Toen we om 6 uur daar aankwamen waren de managers (Koreaans) er wel en konden we alle formulieren invullen. Er werd verteld dat er heel veel werk was. We wilden eigenlijk op een camping slapen, omdat dat goedkoper was, maar je moest perse in dat hostel of in een sharehouse, want anders kunnen ze je geen baan geven. De huur van 150 dollar per week, was opeens 200 dollar per week en toen ik er wat van zei was het opeens 180 dollar per week en dat zou elke week anders zijn. Ook moesten we 200 dollar borg betalen en ook nog is 20 dollar borg voor de sleutel en ook nog 40 dollar voor twee werkshirts. Wat doet die manager, die geeft me twee shirts met lange mouwen en zegt dat ik mijn naam erop moet schrijven dus ik doe dat. Heeft hij me dus 1 verkeerd shirt gegeven, want ik wou er ook 1 met korte mouwen wat ik ook hoorde te krijgen, zegt hij ‘jaik kan je geen andere meer geven want je naam staat er al op’ en hij ging naar boven en kwam niet meer terug.Daarna hadden we besloten naar een sharehouse te gaan van hun, want dan hadden we wel lekker een tweepersoonskamer. De volgende dag stonden we om 5 uur op, want we werden om 6 uur opgehaald, maar om 6 uur kregen we te horen dat het werk niet doorging dus dat begon goed. Dinsdag waren we ook vrij en woensdag hadden we maar 6 uur gewerkt. 6 uur lang tomaten sorteren, heel saai werk, maar wel leuke mensen. Donderdag, vrijdag en zaterdag weer vrij. Bleek dat er een storm was geweest en dat daardoor de tomaten oogst mislukt is. Vanochtend ook maar 4 uur gewerkt (onkruid wieden) .Gelukkig hebben ze met andere farms gesproken en kunnen we misschien bij hun aan de slag andere dingen doen. We kijken deze week nog even aan en anders gaan we terug naar Brisbane om daar werk te zoeken. Morgen moeten we al om half 4 op, want we worden al om half 5 opgehaald om kersen te plukken. Nog niet veel geluk met werk zoeken dus:) Ohja en iedereen vindt het hier normaal om op zijn blote voeten te lopen (op straat, in de supermarkt, overal) Tot de volgende keer!